edongashi Shënimet e ushtrimeve

Bazat e Programimit - Java 8

Funksionet

Funksioni - një grup urdhërash me një emër të caktuar.

Deri tani kemi përdorur vetëm funksionin main.

Në matematikë, funksioni është diçka që transformon hyrjet në daljet.

\[\begin{array}{rcl} 45° \rightarrow & \boxed{f(x)} & \rightarrow \frac{\sqrt{2}}{2} \\ 6 \rightarrow & \boxed{g(x)} & \rightarrow 36 \\ \texttt{'c'} \rightarrow & \boxed{h(x)} & \rightarrow 3 \end{array}\]

Funksioni $y = f(x)$ merr një parametër $x$, e transformon sipas rregullës $f(x)$, dhe kthen një rezultat $y$.

Shembull: Funksioni katrori merr një numër të plotë dhe kthen katrorin e tij.

\[\begin{array}{ccc} 2 & \Rightarrow & 4 \\ 3 & \Rightarrow & 9 \\ 5 & \Rightarrow & 25 \\ & \vdots & \\ x & \Rightarrow & x^2 \end{array}\]

Funksioni katrori: $f(x) = x^2$ shkruhet në këtë mënyrë:

int katrori(int x) {
  return x * x;
}

Funksioni katrori merr një numër të plotë $x$ dhe kthen (return) një numër plotë.

\[\overbrace{\texttt{int}}^{\text{tipi i daljes}}\underbrace{\texttt{katrori}}_{\text{emri i funksionit}}\texttt{(}\overbrace{\texttt{int x}}^{\text{tipi i hyrjes}}\texttt{)}\quad\texttt{\{}\quad\dots\quad\texttt{\}}\]

“Thirrja” e funksionit:

cout << "f(2) = " << katrori(2) << endl;
cout << "f(5) = " << katrori(5) << endl;

Na shfaqet:

f(2) = 4
f(5) = 25

Kur thirret funksioni, blloku aktual i kodit pauzohet dhe rrjedha e ekzekutimit futet në bllokun e funksionit.

Funksioni mbaron kur ekzekutohet urdhëri return, me ç’rast kthehet rezultati dhe ekzekutimi vazhdon në bllokun prind.

Funksione kemi hasur në librari të ndryshme, psh:

  • math.h: pow, sin, sqrt
  • iomanip: setw, setprecision
  • iostream: system
  • Hyrjet e funksionit i quajmë parametra.
  • Vlerat e dhëna gjatë thirrjes së funksionit i quajmë argumente.
  • Rezultati i funksionit quhet vlera e kthyer (return value).

Përshkrimi formal i funksionit:

\[f(\underbrace{x}_{\text{Parametri x}}) = \underbrace{x^2}_{\text{Vlera që kthehet}}\]

Thirrja e funksionit:

\[f(\underbrace{2}_{\text{Argumenti}}) = \underbrace{4}_{\text{Vlera e kthyer}}\]

Raste të veçanta të funksioneve janë ato që nuk marrin asnjë vlerë ose nuk kthejnë asnjë vlerë.

Në këtë rast funksioni nuk është transformim i të dhënave, por është një sekuencë e urdhërave me qëllim të kryerjes së ndonjë pune.

Këto sekuenca njihen si nënprograme, procedura, ose subrutina.

Mungesa e tipit pranues ose kthyes quhet void.

Void ka kuptimin e “vrimës” - mungon tipi.

void shtyp_pershendetjen(void) {
  cout << "Pershendetje Bote!";
}

Funksioni i mësipërm as nuk merr vlera e as nuk kthen vlera. Procedurat përdoren vetëm për të ekzekutuar “efektet anësore”.

Përmes funksioneve krijojmë “komanda” të cilat mund t’i ripërdorim.

Poashtu, është praktikë e mirë ta ndajmë kodin e gjatë në seksione më të vogla dhe më të lexueshme.

Shembull: Procedura pause:

#include <iostream>
using namespace std;

void pause() {
  cout << "Press enter to continue . . . ";
  cin.sync();
  cin.ignore();
}

int main() {
  cout << "Pershendetje" << endl;
  pause(); // Thirrja e pause.
  return 0;
}

Shembull: Funksioni shuma(n):

\[\textit{shuma}(n) = \sum_{i=1}^{n}{i}\] 
int shuma(int n) {
  int S = 0;
  for (int i = 1; i <= n; i++) {
    S += i;
  }
  return S;
}

int main() {
  cout << "Shuma nga 1 deri 5: " << shuma(5) << endl;
  return 0;
}

Funksioni ka deklarimin dhe definimin.

  • Deklarimi na njofton për emrin dhe natyrën e funksionit.
  • Definimi e përshkruan trupin e funksionit.

Në C++ është rregulla që gjatë thirrjes funksioni duhet të jetë i deklaruar dhe mund të jetë i definuar.

int shuma(int n); // Deklarimi

int main() {
  cout << shuma(5) << endl;
  return 0;
}

int shuma(int n) { // Definimi
  int S = 0;
  for (int i = 1; i <= n; i++) {
    S += i;
  }
  return S;
}

Detyrë: Të shkruhet funksioni faktorieli(n) dhe të thirret me vlerat $3, 4, 5$:

\[\textit{faktorieli}(n) = n!\]

–

#include <iostream>
using namespace std;

int faktorieli(int n) {
  int f = 1;
  for (int i = 1; i <= n; i++) {
    f = f * i;
  }

  return f;
}

int main() {
  cout << "3! = " << faktorieli(3) << endl;
  cout << "4! = " << faktorieli(4) << endl;
  cout << "5! = " << faktorieli(5) << endl;
  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet funksioni ka_kaluar(p) i cili merr numrin e pikëve $p$ (int) dhe kthen nëse kalohet provimi me ato pikë ($p \geq 50$).

Ndihmesë: Tipi i kthimit duhet të jetë bool.

–

#include <iostream>
using namespace std;

bool ka_kaluar(int p) {
  if (p >= 50) {
    return true;
  } else {
    return false;
  }
}

int main() {
  if (ka_kaluar(60)) {
    cout << "Studenti 1 kalon." << endl;
  } else {
    cout << "Studenti 1 nuk kalon." << endl;
  }

  if (ka_kaluar(35)) {
    cout << "Studenti 2 kalon." << endl;
  } else {
    cout << "Studenti 2 nuk kalon." << endl;
  }

  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet procedura lexo_dhe_mbledh() e cila lexon dy numra nga tastiera dhe kthen shumën e tyre.

–

#include <iostream>
using namespace std;

int lexo_dhe_mbledh() {
  int a, b;
  cin >> a;
  cin >> b;
  return a + b;
}

int main() {
  int shuma = lexo_dhe_mbledh();
  cout << "Shuma: " << shuma << endl;
  return 0;
}

Funksionet mund të thirrin funksione tjera.

Nëse funksioni e thirrë vetveten ai njihet si funksion rekursiv.

Shembull: Funksioni rekursiv fibonacci:

\[f(n) = \begin{cases} 0 \; & \text{kur} \; n = 0 \\ 1 \; & \text{kur} \; n = 1 \\ f(n-1) + f(n-2) \; & \text{kur} \; n > 1 \end{cases}\]

Detyrë: Të shkruhet funksioni max(a,b) i cili merr dy numra dhe kthen numrin më të madh nga këta.

–

#include <iostream>
using namespace std;

int max(int a, int b) {
  return a > b ? a : b;
}

int main() {
  cout << "max(3,5) = " << max(3, 5) << endl;
  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet funksioni clamp(v,min,max) i cili e kufizon vlerën $v$ në intervalin $[\textit{min},\textit{max}]$ dhe e kthen atë.

–

#include <iostream>
using namespace std;

double clamp(double v, double min, double max) {
  if (v < min) {
    return min;
  }

  if (v > max) {
    return max;
  }

  return v;
}

int main() {
  double v;
  cout << "Shtypni v (nga 1 deri 100): ";
  cin >> v;
  // Nese v eshte jashte 1-100 merret kufiri me i afert.
  cout << clamp(v, 1.0, 100.0);
  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet funksioni f(n,x) sipas formulës:

\[f(n,x) = x + \sum_{i=1}^{n}{(3i + 2)}\]

–

#include <iostream>
using namespace std;

int f(int n, int x) {
  int s = 0;
  for (int i = 1; i <= n; i++) {
    s += 3 * i + 2;
  }

  return x + s;
}

int main() {
  int n, x;
  cout << "Shtypni n: ";
  cin >> n;
  cout << "Shtypni x: ";
  cin >> x;
  int s = f(n, x);
  cout << "s = " << s;
  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet funksionet eshte_cift(x) dhe eshte_tek(x) qe tregojnë nëse $x$ është çift/tek.

–

#include <iostream>
using namespace std;

bool eshte_cift(int nr) {
  return nr % 2 == 0;
}

bool eshte_tek(int nr) {
  // E kthen te kunderten e eshte_cift-it.
  // (Kur nuk eshte cift atehere eshte tek.)
  return !eshte_cift(nr);
}

int main() {
  int nr;
  cout << "Shtypni numrin: ";
  cin >> nr;

  if (eshte_cift(nr)) {
    cout << "Numri i dhene eshte cift." << endl;
  }

  if (eshte_tek(nr)) {
    cout << "Numri i dhene eshte tek." << endl;
  }

  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet funksioni f(a,b,c,x) sipas formulës:

\[f(a,b,c,x) = ax^2 + bx + c\]

–

#include <iostream>
using namespace std;

double f(double a, double b, double c, double x) {
  return a * x * x + b * x + c;
}

int main() {
  cout << "y = " << f(2.0, 1.5, 3.2, 6.1);
  return 0;
}

Detyrë: Të shkruhet funksioni fibonacci përmes rekursionit.

–

#include <iostream>
using namespace std;

int fibonacci(int n) {
  if (n == 0) {
    return 0;
  } else if (n == 1) {
    return 1;
  } else {
    return fibonacci(n - 1) + fibonacci(n - 2);
  }
}

int main() {
  cout << "15 vlerat e para te serise fibonacci:" << endl;
  for (int i = 0; i <= 14; i++) {
    cout << fibonacci(i) << endl;
  }

  return 0;
}
Printo faqen  |  Hap slajdet  |  Printo slajdet  |  Kthehu lart